ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΗΣ ΝΕΜΕΑΣ- ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ

Στους πολιτισμούς της Μεσογείου το λιοντάρι αποτελεί ένα σύμβολο του ήλιου στην υψηλότερη έκφραση του. Ενσωματώνει τη φωτιά που κατατρώει τα πάντα και ψυχολογικά συμβολίζει την κινητήρια δύναμη και το αχαλίνωτο πάθος. Σαν βασιλιάς των ζώων αποτελεί σύμβολο της δύναμης και της πατριαρχικής αρχής μέσα στα πλαίσια ενός ανδροκρατούμενου πολιτισμού. Παρόλο ότι είναι ένα φοβερό τέρας , ένα λαίμαργο άγριο ζώο , αγαπά το φως και τον ήλιο . Και αυτή η άγρια λαιμαργία του έχει μια θετική επενέργεια διότι υπονοεί πάντοτε την ολοκλήρωση του ανθρώπου.

Θα πρέπει όμως να δούμε το λιοντάρι της Νεμέας και κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα , λαμβάνοντας υπόψη την καταγωγή του. Η μητέρα του είναι η φιδόμορφη θεά Έχιδνα , μια οντότητα η οποία από τη μια μεριά είναι θνητή σαν άνθρωπος και από την άλλη φέρει μέσα της κάτι το αθάνατο ως θεά. Πατέρας του είναι ο Όρθος , ένας αδελφός του Κέρβερου. Το γεγονός αυτό παραπέμπει ξεκάθαρα στην σκοτεινή πλευρά της γης , στο εσωτερικό μέρος της επίγειας ζωής. Πράγματι το λιοντάρι κατοικεί βαθιά μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά. Αυτό παραπέμπει στην φωτιά της γης , που κατά κάποιο τρόπο καίει κάτω απ’ τα πόδια μας και η οποία κατάγεται από το φως. Μιλώντας με ψυχολογικούς όρους θα λέγαμε ότι το λιοντάρι της Νεμέας συμβολίζει εκείνη την ασυνείδητη λαχτάρα που μας κατατρώει και η οποία έχει μέσα της το σπόρο του φωτός. Αυτή η πλευρά του εαυτού μας , αυτή η λαχτάρα δεν είναι εντελώς σκοτεινή ,διότι από κει είναι δυνατόν να προέλθει το φως , ίσως η φώτιση. Μια φώτιση που δεν έρχεται από το φως που βρίσκεται ψηλά , αλλά μέσα από το βαθύτερο σκοτάδι.

Όμως αυτή η ασυνείδητη κινητήρια δύναμη είναι τόσο κυρίαρχη σε κάθε άνθρωπο , ώστε ενδέχεται να τον οδηγήσει σε έναν θανάσιμο κίνδυνο , αφού έχει τη δύναμη να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του μέσω της εξωτερικής ζωής , με κόστος όμως την ψυχική του ολοκλήρωση. Με αυτό τον τρόπο παγιώνεται ένας συγκεκριμένος τύπος συμπεριφοράς , έτσι ώστε να μη είναι δυνατόν να επανακτηθούν οι δυνάμεις που υπηρετούν την ψυχή χωρίς να προκληθεί μια ρήξη. Διότι τίποτα δεν είναι πιο αντιπαθητικό από την ταπείνωση και την ρήξη , όταν αυτές συντελούνται στο εσωτερικό μας και είναι αόρατες στο εξωτερικό περιβάλλον. Εντούτοις θα νικήσει η συνείδηση που γνωρίζει ,που είναι σε τάξη και έτσι αυτή η ίδια κινητήρια δύναμη θα μεταβληθεί σε μια ασπίδα για την ψυχή , όπως ακριβώς το τομάρι του λιονταριού μετατρέπεται σε ασπίδα του Ηρακλή.

Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται την εικόνα της υπεράνθρωπης μεγαλοπρεπούς ορμής. Αυτό είναι μια αυταπάτη που έλκει την καταγωγή της από την αρχαϊκή εποχή , που βρίσκεται μέσα στα σκοτάδια του κρυφού ασυνειδήτου και που πρέπει να ξεπεραστεί. Καμιά εικόνα μεγαλείου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί , μόνο με το να την ονειρευόμαστε και να την επιθυμούμε. Και γι’ αυτό το λόγο ο Ηρακλής ξεκινά έναν αγώνα με την εικόνα του ονείρου του , και όπως εξηγεί ο Metman , εδώ εκφράζεται ένα πανάρχαιο μυστικό του κόσμου των συναισθημάτων με την μαγική ενέργεια του πνιξίματος του λιονταριού. Το πνίξιμο του λιονταριού υποδεικνύει ότι η μυστική λατρεία σκοτώνεται , αλλά ταυτόχρονα αναζητείται να επανέλθει στον οργανισμό η δύναμη της επιθυμίας του ονείρου. Εντούτοις η μυστική νίκη του Ηρακλή βιώνεται ως αδυναμία της μαγείας μπροστά στην πραγματικότητα της μεγαλοπρέπειας. Αυτό αποτελεί την βίωση των εσχάτων ορίων της μοναδικής δύναμης.

Όλες οι λεγόμενες “ εσωτερικές ερμηνείες “ που προσπαθούν να εξηγήσουν αυτό το σημείο είναι ψεύτικες. Καταλήγουν σε μια μυστικιστική μαγεία της ψυχής , στο σκοτεινό και κρυφό μέρος όλων των ψευδών του χαρακτήρα. Έτσι επιτυγχάνονται τα όρια όλων των στόχων , διότι η επιβράβευση του ειλικρινούς μεγαλείου έρχεται μόνο αν ο άνθρωπος το ανακαλύψει μόνος του και βγει απ’ αυτόν προς τα έξω μια ζωντανά ενεργούσα δύναμη. Αυτές οι εικόνες των επιθυμιών και των ορμών εσωτερικά και εξωτερικά είναι μόνο το περίβλημα. Γι’ αυτό ο Ηρακλής απ’ τη μια παρασύρθηκε από το λιοντάρι , αλλά από την άλλη μπόρεσε να προσαρτήσει αυτή τη μαγική δύναμη και απλά να την φορά όπως το τομάρι στους ώμους του.

Το κείμενο παραχωρήθηκε από τους ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ.
Απόδοση από τα γερμανικά : Νίκος Δανιήλ