ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΑΛΙΔΗΣ -ΠΟΙΗΜΑ

Που ξαγρυπνούν με το κερί

Πολλοί ξεχνούν....
Τους δρόμουςμακρινών θεών
Τις μυστικές ροές ρεμάτων
Γενάρχες με τα στήθη ανοιχτά,
που πάλεψαν κατάκορφα τις πέτρες,
για να φυτέψουν όνειρα...

Και δίπλα.
Πιο κοντά απ' το πλάι μας...
Αυτοί...
Που ξαγρυπνούν με το κερί
στα ξεχασμένα παραμύθια.
Που παίρνουν
τις αόρατες πατημασιές
στ' αρχαία μονοπάτια.
Που πλέκουν σταυροβελονιά
το αμάραντο στεφάνι
στην πόρτα της Πρωτομαγιάς...

Σηκώνονται πρωί...

Νίβουν
το ιδρωμένο πρόσωπο
με το νερό του Ολύμπου.
Σηκώνουν
στα ροζιασμένα χέρια τους
τον Ήλιο της Δικαιοσύνης.
Σκάβουν
βαθιά τα όνειρα
στην παχτωμένη μνήμη...

Και είναι...
Σαν να ξεκινούν
απ' την αρχή.

Από την ποιητική συλλογή: " Στον Κλειδωμένο Νάρθηκα". Εκδ. Μυγδονία.2009