ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Τώρα που οι δρόμοι στένεψαν
Κι ο αβυσσαλέος χρόνος
Αδυσώπητος προβάλλει στη σκιά
Το σκοτεινό του πρόσωπο
Καιρός να αναλογιστείς κι εσύ
Πως ξόδεψες το δώρο της ζωής
Έζησες λάθρα
Με το φόβο του θανάτου
Ή μαχητής
Με τη σοφία του ευ ζειν.
Αθήνα 11-1-10
Από την ποιητική συλλογή «ΡΑΘΥΜΕΣ ΩΡΕΣ» Εκδόσεις: Αρκαδικές εκδόσεις ΕΠΙΛΟΓΗ.
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
ΗΛΙΑΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ" ΡΑΘΥΜΕΣ ΩΡΕΣ
ΗΛΙΑΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ράθυμες ώρες
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Αρκαδικές εκδόσεις ΕΠΙΛΟΓΗ
Το βιβλίο αποτελεί την 23η ποιητική συλλογή του καταξιωμένου ποιητή και μελετητή, με ανθολογίες, μελέτες και έργα του μεταφρασμένα στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Αρκαδικές εκδόσεις ΕΠΙΛΟΓΗ
Το βιβλίο αποτελεί την 23η ποιητική συλλογή του καταξιωμένου ποιητή και μελετητή, με ανθολογίες, μελέτες και έργα του μεταφρασμένα στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΩΣΤΗ ΔΑΡΑ
Την Παρασκευή 21 Ιανουαρίου τελειώνει η έκθεση ζωγραφικής "Περιπλάνηση μιας Πολύχρωμης λέξης", του εικαστικού και συγγραφέα Κωστή Δάρρα.
Το γεγονός θα εορταστεί με πάρτυ που θα ξεκινήσει στις 9.00 μμ.
Kosmonaftes art space,Καλλιπόλεως 17, Κολωνός, (μετρό Αττική). τηλ. επικοινωνίας 2114068407 / 6937118866.
Θα χαρούμε να σας δούμε.
Το γεγονός θα εορταστεί με πάρτυ που θα ξεκινήσει στις 9.00 μμ.
Kosmonaftes art space,Καλλιπόλεως 17, Κολωνός, (μετρό Αττική). τηλ. επικοινωνίας 2114068407 / 6937118866.
Θα χαρούμε να σας δούμε.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΒΑΣΩΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
θα χαρούμε πολύ να σας δούμε στην παρουσίαση του βιβλίου
«Το βαλς μιας ζωής»
Της Βάσως Αποστολοπούλου - Αναστασίου
που θα πραγματοποιηθεί στην γκαλερί «Πυλαρινός»
Πλατεία Μητροπόλεως 11 - Αθήνα
Την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 7 μ.μ.
Τίτλος:
ΤΟ ΒΑΛΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ
Συγγραφέας:
ΒΑΣΩ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Είδος: Μυθιστόρημα
Σελίδες: 440
Σχήμα: 14 Χ 21
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
ISBN 978-960-98547-7-1
Τιμή: 18,00 €
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι με λακκάκια γεμάτα φως. Ένας νεαρός αξιωματικός με στοχαστικά, μυστήρια μάτια. Ένας απαγορευμένος έρωτας που γεννιέται μέσα στη δίνη ενός αδελφοκτόνου πολέμου. Μάχες, απουσίες, κίνδυνοι, καταστροφές. Η αγάπη αντέχει. Ώσπου έρχεται αντιμέτωπη με έναν άλλο πόλεμο, οικογενειακό αυτή τη φορά και εξίσου οδυνηρό. Η τελική σύγκρουση αναπόφευκτη – και η λύση απροσδόκητη. Λύτρωση και δικαίωση συνάμα. Της Χριστίνας και του Ορέστη. Υποσχέσεις που κρατήθηκαν για μια ζωή. Και η μελωδία ενός βαλς να σημαδεύει στιγμές ευτυχίας.
Σας περιμένουμε
Βίκυ Κάουλα
τηλ: 6936 820600
e-mail: info@iviskospublications.gr
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
θα χαρούμε πολύ να σας δούμε στην παρουσίαση του βιβλίου
«Το βαλς μιας ζωής»
Της Βάσως Αποστολοπούλου - Αναστασίου
που θα πραγματοποιηθεί στην γκαλερί «Πυλαρινός»
Πλατεία Μητροπόλεως 11 - Αθήνα
Την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 7 μ.μ.
Τίτλος:
ΤΟ ΒΑΛΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ
Συγγραφέας:
ΒΑΣΩ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Είδος: Μυθιστόρημα
Σελίδες: 440
Σχήμα: 14 Χ 21
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
ISBN 978-960-98547-7-1
Τιμή: 18,00 €
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι με λακκάκια γεμάτα φως. Ένας νεαρός αξιωματικός με στοχαστικά, μυστήρια μάτια. Ένας απαγορευμένος έρωτας που γεννιέται μέσα στη δίνη ενός αδελφοκτόνου πολέμου. Μάχες, απουσίες, κίνδυνοι, καταστροφές. Η αγάπη αντέχει. Ώσπου έρχεται αντιμέτωπη με έναν άλλο πόλεμο, οικογενειακό αυτή τη φορά και εξίσου οδυνηρό. Η τελική σύγκρουση αναπόφευκτη – και η λύση απροσδόκητη. Λύτρωση και δικαίωση συνάμα. Της Χριστίνας και του Ορέστη. Υποσχέσεις που κρατήθηκαν για μια ζωή. Και η μελωδία ενός βαλς να σημαδεύει στιγμές ευτυχίας.
Σας περιμένουμε
Βίκυ Κάουλα
τηλ: 6936 820600
e-mail: info@iviskospublications.gr
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ-ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΚΑΖΑΝΑ
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Η μυθολογία, η ιστορία, ακόμη και η ζωολογία, αποτέλεσαν το θέμα, όπου ποιητές επικοί, λυρικοί και τραγικοί, γλύπτες και ζωγράφοι, φιλόσοφοι, πεζογράφοι και μυθοποιοί, ύφαναν τη δική τους πνευματική δημιουργία. Το θέμα χρησιμοποιήθηκε συγκαλυμμένα από τους ποιητές με την αλληγορία, την παρομοίωση, την παραβολή, τον υπαινιγμό, την ειρωνεία, την αμφισημία για την μεταφορά ιδεών των ποιητών πάνω σε μουσική κλίμακα συγκινησιακών εξάρσεων. Επίσης οι ποιητές το ίδιο θέμα επεξεργάσθηκαν εντελώς διαφορετικά, προκειμένου να εκφράσουν αρμονικά τις δικές τους διαφορετικές εμπνεύσεις. Κλασσικό παράδειγμα οι τρεις κλασσικοί τραγικοί ποιητές, ο υψιπετής Αισχύλος, ο του δέοντος Σοφοκλής κι ο από σκηνής φιλόσοφος και ρεαλιστής Ευριπίδης, καθώς και οι μεταγενέστεροι Σενέκας, Κορνέϊγ, Ρακίνας, Βολταίρος, Μάρλοου, Σαίξπηρ, Γκαίτε κ.α.
Η ποίηση για τον Πλάτωνα, που προέρχεται από μανία είναι αληθινή και εκπαιδεύει. Γιατί τα μέγιστα των αγαθών σε μας γίνονται με τη μανία, που δίνεται βέβαια από θεία παραχώρηση. ( τα μέγιστα των αγαθών ημίν γίγνεται δια μανίας, θεία μέντοι δόσει διδομένης. ) ( Πλάτωνα, Φαίδρος, ΧΧΙΙ, 244 ). Και στην ποίηση η θεϊκή μανία προέρχεται από τις Μούσες:
Η μανία, που κατέχεται από τις Μούσες, αφού καταλάβει μια αγνή και παρθένο ψυχή, διεγείροντας και παραληρωντάς την με ωδές και άλλη ποίηση, που υμνεί τα μύρια έργα των παλαιών εκπαιδεύει τους μεταγενέστερους. Όποιος δε, χωρίς την μανία των Μουσών, φθάσει στις ποιητικές θύρες, πιστεύοντας πως με την τέχνη του θα γίνει ικανός ποιητής, αφανίζεται και αυτός από την ποίηση των σωφρόνων και εμπνευσμένων από τις Μούσες. ( Από Μουσών κατοκωχή τε και μανία, λαβούσα απαλήν και άβατον ψυχήν, εγείρουσα και εκβακχεύουσα κατά τε ωδάς και κατά την άλλην ποίησιν, μυρία των παλαιών έργα κοσμούσα τους επιγιγνομένους παιδεύει ος δ’ αν άνευ μανίας Μουσών επί ποιητικάς θύρας αφίκηται, πεισθείς ως άρα εκ τέχνης ικανός ποιητής εσόμενος, ατελής αυτός τε και η ποίησις υπό της των μαινομένων η του σωφρονούντος ηφανίσθη, Πλάτωνα, Φαίδρος, ΧΧΙΙ, 245).
Κατά τον Αριστοτέλη η ποίηση στο σύνολό της είναι μίμηση:
Η εποποιία λοιπόν και η ποίηση της τραγωδίας, ακόμη και η κωμωδία και η διθυραμβοποιητική και το μεγαλύτερο μέρος της αυλητικής και της κιθαριστικής, όλες είναι στο σύνολο μιμήσεις . ( Εποποιία δη και η της τραγωδίας ποίησις, έτι δε κωμωδία και η διθυραμβοποιητική και της αυλητικής η πλείστη και κιθαριστικής, πάσαι τυγχάνουσιν ούσαι μιμήσεις το σύνολον , Αριστοτέλους, Περί Ποιητικής, 1447α, 15). Και συγκρινόμενη με την ιστορία είναι φιλοσοφικότερη:
Ο μεν (ιστορικός ) λέγει τα γενόμενα, ο δε (ποιητής), όπως έπρεπε να γίνουν. Γι’ αυτό η ποίηση είναι φιλοσοφικότερη και σπουδαιότερη της ιστορίας . ( Τω τον μεν (ιστορικόν) τα γενόμενα λέγειν, τον δε (ποιητήν) οία αν γένοιτο. Διό και φιλοσοφώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας εστίν, Αριστοτέλους, Περί Ποιητικής 1451b, 5 ).
Και για να κλείσομε με τις γνώμες των αρχαίων για την ποίηση, ο Πλούταρχος θεωρεί πως το γνωμικό, που συσχετίζει την ποίηση με την ζωγραφική ανήκει στον ποιητή Σιμωνίδη: ζωγραφίαν μεν είναι φθεγγομένην την ποίησιν, ποίησιν δε σιγώσαν την ζωγραφίαν .
Η ποίηση, όπως κάθε είδος λόγου, έχει μορφή, δομή και περιεχόμενο. Η μορφή στην ποίηση περιέχει τη γλώσσα και το μέτρο. Το μέτρο είναι οι χορδές, το δοξάρι και τα πλήκτρα του μουσικού οργάνου της γλώσσας. Γι αυτό αναπτύχθηκαν ανάλογα με το είδος της ποίησης διαφορετικά μουσικά ακούσματα και κατά συνέπεια διαφορετικά ποιητικά μέτρα.
Το δακτυλικό εξάμετρο χρησιμοποιήθηκε στην επική ποίηση. Ενώ στη λυρική ποίηση χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέτρα από την ελεγειακή, ιαμβική και μελική ποίηση. Αλλά και στα διάφορα μέτρα, δακτύλιος, ίαμβος, ανάπαιστος, τροχαίος και σπονδείος τροποποιήθηκαν από τους ποιητές σε προσωπικές παραλλαγές, που επέβαλαν τα νέα μουσικά ακούσματα και η νέα αισθητική αντίληψη του καιρού τους. Έτσι έχομε την Αλκαϊκή και τη Σαπφική στροφή, τον Ανακρεόντειο στίχο.
Ακόμη κατά την ελληνική αρχαιότητα κάθε γλωσσική διάλεκτος συνδέοταν ξεχωριστά σε κάθε είδος ποίησης. Έτσι η επική ποίηση με την ομηρική διάλεκτο, η ελεγεία και ο ίαμβος με την ιωνική, η μελική με την αιολική και η χορική με την δωρική.
Η μουσικότητα των μέτρων στην ελληνική αρχαιότητα αναδεικνύοταν μέσα από τη βραχεία και μακρά συλλαβή της λέξης. Τώρα χρησιμοποιείται ο τονισμός. Και πριν της εισβολής του ελεύθερου στίχου η ομοιοκαταληξία ανά δύο στίχους ήταν ο κανόνας στους νεότερους χρόνους. Όμως κι ο ελεύθερος στίχος πρέπει να είναι μουσικός με τον τονισμό της συλλαβής ή και της λέξης. Στην περίπτωση της λέξης τότε δύο ή τρεις λέξεις σχηματίζουν ανάλογα με τον υπερτονισμό ποιητικά μέτρα.
Έτσι διευρύνεται η δυνατότητα μουσικών εκφράσεων του ποιητή είτε με τον τονισμό της συλλαβής ή τον υπερτονισμό της λέξης.
Όμως η μουσικότητα της ποίησης πρέπει ν’ αναδεικνύεται εκτός από την μορφή, αλλά κι από τη δομή και το περιεχόμενο. Η δομή συμβάλλει στην εναλλαγή αισθημάτων και σκέψεων. Και το περιεχόμενο αποτελεί την ολοκληρωμένη σύνθεση της μουσικότητας της ποίησης με την κορύφωση υποβλητικής ηρεμίας ή τη μεγαλειώδη μεταρσίωση απογείωσης του ανθρώπου, προσγειωμένου στη σκληρή πραγματικότητα.
Η ποίηση δεν είναι είδος μουσικής, αλλά είδος λόγου. Και γι αυτό δεν είναι καθόλου παράδοξο, ότι από την ποίηση ακούγεται κατά την ανάγνωση διαφορετική μουσική ανάλογα της διαφορετικότητας των ανθρώπων.
Σήμερα ο υπερρεαλισμός έκλεισε το κύκλο, αφού δέσποσε από το 1923 και έδωσε αριστουργήματα με τα κριτήρια της εποχής του. Κι ευχόμαστε ν’ αντέξουν στο χρόνο.
Η αποσπασματική, όμως, σε εικόνες ασύνδετες και στερημένες νοήματος μέσα από την αλληγορία, την παρομοίωση και την παραβολή σημερινή υπερρεαλιστική ποίηση οδηγεί σε μια ανανεωμένη, ριζοσπαστικά νέα, διαφορετική σε μορφή, δομή και περιεχόμενο ποίηση για ν’ ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες. Η απελευθέρωση από τις ποιητικές Σχολές του παρελθόντος είναι αναγκαία για μια ποίηση πολυφωνική και πολυνοηματική. Μια ποίηση, που δεν θα είναι πολυσυλλεκτική ενός ψηφιδωτού των περασμένων ποιητικών Σχολών, αλλά μια ποίηση πηγαίας έμπνευσης.
Η αλληλοδιαδοχή ποιητικών Σχολών αποδεικνύει την εναγώνια προσπάθεια έκφρασης των εποχών με φιλοδοξίες διαχρονικότητας. Έτσι εκτός της αρχαιότητας είχαμε από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα πολλές ποιητικές Σχολές, όπως την κλασσική της Αναγέννησης τη ρομαντική, τη συμβολική και την υπερρεαλιστική. Και τώρα τη ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ποίηση στο κατώφλι της νέας χιλιετίας.
Γεράσιμος Π.Καζάνας
Η μυθολογία, η ιστορία, ακόμη και η ζωολογία, αποτέλεσαν το θέμα, όπου ποιητές επικοί, λυρικοί και τραγικοί, γλύπτες και ζωγράφοι, φιλόσοφοι, πεζογράφοι και μυθοποιοί, ύφαναν τη δική τους πνευματική δημιουργία. Το θέμα χρησιμοποιήθηκε συγκαλυμμένα από τους ποιητές με την αλληγορία, την παρομοίωση, την παραβολή, τον υπαινιγμό, την ειρωνεία, την αμφισημία για την μεταφορά ιδεών των ποιητών πάνω σε μουσική κλίμακα συγκινησιακών εξάρσεων. Επίσης οι ποιητές το ίδιο θέμα επεξεργάσθηκαν εντελώς διαφορετικά, προκειμένου να εκφράσουν αρμονικά τις δικές τους διαφορετικές εμπνεύσεις. Κλασσικό παράδειγμα οι τρεις κλασσικοί τραγικοί ποιητές, ο υψιπετής Αισχύλος, ο του δέοντος Σοφοκλής κι ο από σκηνής φιλόσοφος και ρεαλιστής Ευριπίδης, καθώς και οι μεταγενέστεροι Σενέκας, Κορνέϊγ, Ρακίνας, Βολταίρος, Μάρλοου, Σαίξπηρ, Γκαίτε κ.α.
Η ποίηση για τον Πλάτωνα, που προέρχεται από μανία είναι αληθινή και εκπαιδεύει. Γιατί τα μέγιστα των αγαθών σε μας γίνονται με τη μανία, που δίνεται βέβαια από θεία παραχώρηση. ( τα μέγιστα των αγαθών ημίν γίγνεται δια μανίας, θεία μέντοι δόσει διδομένης. ) ( Πλάτωνα, Φαίδρος, ΧΧΙΙ, 244 ). Και στην ποίηση η θεϊκή μανία προέρχεται από τις Μούσες:
Η μανία, που κατέχεται από τις Μούσες, αφού καταλάβει μια αγνή και παρθένο ψυχή, διεγείροντας και παραληρωντάς την με ωδές και άλλη ποίηση, που υμνεί τα μύρια έργα των παλαιών εκπαιδεύει τους μεταγενέστερους. Όποιος δε, χωρίς την μανία των Μουσών, φθάσει στις ποιητικές θύρες, πιστεύοντας πως με την τέχνη του θα γίνει ικανός ποιητής, αφανίζεται και αυτός από την ποίηση των σωφρόνων και εμπνευσμένων από τις Μούσες. ( Από Μουσών κατοκωχή τε και μανία, λαβούσα απαλήν και άβατον ψυχήν, εγείρουσα και εκβακχεύουσα κατά τε ωδάς και κατά την άλλην ποίησιν, μυρία των παλαιών έργα κοσμούσα τους επιγιγνομένους παιδεύει ος δ’ αν άνευ μανίας Μουσών επί ποιητικάς θύρας αφίκηται, πεισθείς ως άρα εκ τέχνης ικανός ποιητής εσόμενος, ατελής αυτός τε και η ποίησις υπό της των μαινομένων η του σωφρονούντος ηφανίσθη, Πλάτωνα, Φαίδρος, ΧΧΙΙ, 245).
Κατά τον Αριστοτέλη η ποίηση στο σύνολό της είναι μίμηση:
Η εποποιία λοιπόν και η ποίηση της τραγωδίας, ακόμη και η κωμωδία και η διθυραμβοποιητική και το μεγαλύτερο μέρος της αυλητικής και της κιθαριστικής, όλες είναι στο σύνολο μιμήσεις . ( Εποποιία δη και η της τραγωδίας ποίησις, έτι δε κωμωδία και η διθυραμβοποιητική και της αυλητικής η πλείστη και κιθαριστικής, πάσαι τυγχάνουσιν ούσαι μιμήσεις το σύνολον , Αριστοτέλους, Περί Ποιητικής, 1447α, 15). Και συγκρινόμενη με την ιστορία είναι φιλοσοφικότερη:
Ο μεν (ιστορικός ) λέγει τα γενόμενα, ο δε (ποιητής), όπως έπρεπε να γίνουν. Γι’ αυτό η ποίηση είναι φιλοσοφικότερη και σπουδαιότερη της ιστορίας . ( Τω τον μεν (ιστορικόν) τα γενόμενα λέγειν, τον δε (ποιητήν) οία αν γένοιτο. Διό και φιλοσοφώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας εστίν, Αριστοτέλους, Περί Ποιητικής 1451b, 5 ).
Και για να κλείσομε με τις γνώμες των αρχαίων για την ποίηση, ο Πλούταρχος θεωρεί πως το γνωμικό, που συσχετίζει την ποίηση με την ζωγραφική ανήκει στον ποιητή Σιμωνίδη: ζωγραφίαν μεν είναι φθεγγομένην την ποίησιν, ποίησιν δε σιγώσαν την ζωγραφίαν .
Η ποίηση, όπως κάθε είδος λόγου, έχει μορφή, δομή και περιεχόμενο. Η μορφή στην ποίηση περιέχει τη γλώσσα και το μέτρο. Το μέτρο είναι οι χορδές, το δοξάρι και τα πλήκτρα του μουσικού οργάνου της γλώσσας. Γι αυτό αναπτύχθηκαν ανάλογα με το είδος της ποίησης διαφορετικά μουσικά ακούσματα και κατά συνέπεια διαφορετικά ποιητικά μέτρα.
Το δακτυλικό εξάμετρο χρησιμοποιήθηκε στην επική ποίηση. Ενώ στη λυρική ποίηση χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέτρα από την ελεγειακή, ιαμβική και μελική ποίηση. Αλλά και στα διάφορα μέτρα, δακτύλιος, ίαμβος, ανάπαιστος, τροχαίος και σπονδείος τροποποιήθηκαν από τους ποιητές σε προσωπικές παραλλαγές, που επέβαλαν τα νέα μουσικά ακούσματα και η νέα αισθητική αντίληψη του καιρού τους. Έτσι έχομε την Αλκαϊκή και τη Σαπφική στροφή, τον Ανακρεόντειο στίχο.
Ακόμη κατά την ελληνική αρχαιότητα κάθε γλωσσική διάλεκτος συνδέοταν ξεχωριστά σε κάθε είδος ποίησης. Έτσι η επική ποίηση με την ομηρική διάλεκτο, η ελεγεία και ο ίαμβος με την ιωνική, η μελική με την αιολική και η χορική με την δωρική.
Η μουσικότητα των μέτρων στην ελληνική αρχαιότητα αναδεικνύοταν μέσα από τη βραχεία και μακρά συλλαβή της λέξης. Τώρα χρησιμοποιείται ο τονισμός. Και πριν της εισβολής του ελεύθερου στίχου η ομοιοκαταληξία ανά δύο στίχους ήταν ο κανόνας στους νεότερους χρόνους. Όμως κι ο ελεύθερος στίχος πρέπει να είναι μουσικός με τον τονισμό της συλλαβής ή και της λέξης. Στην περίπτωση της λέξης τότε δύο ή τρεις λέξεις σχηματίζουν ανάλογα με τον υπερτονισμό ποιητικά μέτρα.
Έτσι διευρύνεται η δυνατότητα μουσικών εκφράσεων του ποιητή είτε με τον τονισμό της συλλαβής ή τον υπερτονισμό της λέξης.
Όμως η μουσικότητα της ποίησης πρέπει ν’ αναδεικνύεται εκτός από την μορφή, αλλά κι από τη δομή και το περιεχόμενο. Η δομή συμβάλλει στην εναλλαγή αισθημάτων και σκέψεων. Και το περιεχόμενο αποτελεί την ολοκληρωμένη σύνθεση της μουσικότητας της ποίησης με την κορύφωση υποβλητικής ηρεμίας ή τη μεγαλειώδη μεταρσίωση απογείωσης του ανθρώπου, προσγειωμένου στη σκληρή πραγματικότητα.
Η ποίηση δεν είναι είδος μουσικής, αλλά είδος λόγου. Και γι αυτό δεν είναι καθόλου παράδοξο, ότι από την ποίηση ακούγεται κατά την ανάγνωση διαφορετική μουσική ανάλογα της διαφορετικότητας των ανθρώπων.
Σήμερα ο υπερρεαλισμός έκλεισε το κύκλο, αφού δέσποσε από το 1923 και έδωσε αριστουργήματα με τα κριτήρια της εποχής του. Κι ευχόμαστε ν’ αντέξουν στο χρόνο.
Η αποσπασματική, όμως, σε εικόνες ασύνδετες και στερημένες νοήματος μέσα από την αλληγορία, την παρομοίωση και την παραβολή σημερινή υπερρεαλιστική ποίηση οδηγεί σε μια ανανεωμένη, ριζοσπαστικά νέα, διαφορετική σε μορφή, δομή και περιεχόμενο ποίηση για ν’ ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες. Η απελευθέρωση από τις ποιητικές Σχολές του παρελθόντος είναι αναγκαία για μια ποίηση πολυφωνική και πολυνοηματική. Μια ποίηση, που δεν θα είναι πολυσυλλεκτική ενός ψηφιδωτού των περασμένων ποιητικών Σχολών, αλλά μια ποίηση πηγαίας έμπνευσης.
Η αλληλοδιαδοχή ποιητικών Σχολών αποδεικνύει την εναγώνια προσπάθεια έκφρασης των εποχών με φιλοδοξίες διαχρονικότητας. Έτσι εκτός της αρχαιότητας είχαμε από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα πολλές ποιητικές Σχολές, όπως την κλασσική της Αναγέννησης τη ρομαντική, τη συμβολική και την υπερρεαλιστική. Και τώρα τη ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ποίηση στο κατώφλι της νέας χιλιετίας.
Γεράσιμος Π.Καζάνας
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΓΛΕΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
ΓΛΕΝΤΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ
ΣΤΟΥ ΣΦΥΡΛΑ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ
(Στον Άγιο Κωνσταντίνο, Καμάριζα, Λαύριο, τηλέφωνο 22920 - 22374)
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011, ΣΤΙΣ 3 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΗΛΙΑ ΒΟΛΙΟΤΗ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΦΑΜΕ, ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ
ΝΑ ΓΛΕΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ:
• Γιώργο Γαλιάτσο
• Μανώλη Γαλιάτσο
• Μαρία Δεικτά
• Έκτορα Κοσμά
• Μάκης Σταμούλης
Φιλική συμμετοχή: Νίκος Ανδρουλάκης - Κώστας Σκόνδρας
Οργάνωση: Ταβέρνα «Σφύρλα», περιοδικό «Μετρονόμος»
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011, στις 3 το μεσημέρι
Λαϊκό γλέντι στην ταβέρνα του Σφύρλα
Ο καλύτερος τρόπος να γιορταστεί η έκδοση ενός βιβλίου, που αφορά το λαϊκό μας τραγούδι και την παγκόσμια δισκογραφία είναι να το «βρέξουμε» με σπονδές στον Διόνυσο. Για αυτό σκεφθήκαμε να ξεκινήσουμε τις εκδηλώσεις για την καινούρια δουλειά του δημοσιογράφου-συγγραφέα Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη, με τίτλο «Του κυρίου του η φωνή» (εκδόσεις Μετρονόμος) με αυθεντικό γλέντι στην παραδοσιακή ταβέρνα του Σφύρλα, στον Άγιο Κωνσταντίνο, στην Καμάριζα, μεταξύ Αναβύσσου και Λαυρίου, πέντε χιλιόμετρα πριν από το Λαύριο, (τηλέφωνο 22920-22374).
• Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011, στις 3 το μεσημέρι.
Καλό κρασί, γευστικοί μεζέδες και προπαντός λαϊκά τραγούδια: Μαρία Δεικτά (τραγούδι), Γιώργος Γαλιάτσος (κιθάρα και τραγούδι), Μανώλης Γαλιάτσος και Μάκης Σταμούλης (μπουζούκια) και Έκτορας Κοσμάς (βιολί). Φιλική συμμετοχή: ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Κώστας Σκόνδρας και όποιος άλλος από φίλους καλλιτέχνες παρεπιδημεί εκείνη την ώρα στην περιοχή!
Το βιβλίο του Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη «Του κυρίου του η φωνή» αποτελεί γλαφυρή εξιστόρηση της μεγάλης και όμορφης περιπέτειας της δισκογραφίας, από τα πρωτόγονα πειράματα, στο γραμμόφωνο και από εκεί στο βινύλιο και στην ψηφιακή τεχνολογία. Το πιο σημαντικό μέρος είναι το εργοστάσιο δίσκων στην Ριζούπολη, που το γκρέμισαν πρόσφατα αντί να το κάνουν μουσείο. Η ιστορία της «ελληνικής» COLUMBIA διανθισμένη με 53 έγχρωμες και 41 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σήμερα πια μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα. Επίσης 70 φωτογραφίες από την παγκόσμια δισκογραφία, ετικέτες δίσκων και άλλο σπάνιο υλικό. Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας:
«Στους σκονισμένους δίσκους του γραμμοφώνου, κατόπιν του βινυλίου, περισσεύουν του κόσμου η πληθωρική θλίψη, η γκαστρωμένη οργή και η σποραδική χαρά. Τις ανοιχτές ή με τόσο κόπο επουλωμένες πληγές, λες, ξύνει η βελόνα, να γεμίζει η ατμόσφαιρα εγερτήριο πόνο, ιαματική χαρά. Να γίνονται αφετηρία πνευματικών, κοινωνικών αγώνων, αισθητικής απόλαυσης. Ό,τι λείπει σήμερα»!
Ή μήπως δεν λείπει εντελώς, όπως δείχνουν τα γλέντια και οι παρέες μας;
Οργάνωση: ταβέρνα Σφύρλα, περιοδικό Μετρονόμος
ΣΤΟΥ ΣΦΥΡΛΑ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ
(Στον Άγιο Κωνσταντίνο, Καμάριζα, Λαύριο, τηλέφωνο 22920 - 22374)
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011, ΣΤΙΣ 3 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΗΛΙΑ ΒΟΛΙΟΤΗ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΦΑΜΕ, ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ
ΝΑ ΓΛΕΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ:
• Γιώργο Γαλιάτσο
• Μανώλη Γαλιάτσο
• Μαρία Δεικτά
• Έκτορα Κοσμά
• Μάκης Σταμούλης
Φιλική συμμετοχή: Νίκος Ανδρουλάκης - Κώστας Σκόνδρας
Οργάνωση: Ταβέρνα «Σφύρλα», περιοδικό «Μετρονόμος»
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011, στις 3 το μεσημέρι
Λαϊκό γλέντι στην ταβέρνα του Σφύρλα
Ο καλύτερος τρόπος να γιορταστεί η έκδοση ενός βιβλίου, που αφορά το λαϊκό μας τραγούδι και την παγκόσμια δισκογραφία είναι να το «βρέξουμε» με σπονδές στον Διόνυσο. Για αυτό σκεφθήκαμε να ξεκινήσουμε τις εκδηλώσεις για την καινούρια δουλειά του δημοσιογράφου-συγγραφέα Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη, με τίτλο «Του κυρίου του η φωνή» (εκδόσεις Μετρονόμος) με αυθεντικό γλέντι στην παραδοσιακή ταβέρνα του Σφύρλα, στον Άγιο Κωνσταντίνο, στην Καμάριζα, μεταξύ Αναβύσσου και Λαυρίου, πέντε χιλιόμετρα πριν από το Λαύριο, (τηλέφωνο 22920-22374).
• Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011, στις 3 το μεσημέρι.
Καλό κρασί, γευστικοί μεζέδες και προπαντός λαϊκά τραγούδια: Μαρία Δεικτά (τραγούδι), Γιώργος Γαλιάτσος (κιθάρα και τραγούδι), Μανώλης Γαλιάτσος και Μάκης Σταμούλης (μπουζούκια) και Έκτορας Κοσμάς (βιολί). Φιλική συμμετοχή: ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Κώστας Σκόνδρας και όποιος άλλος από φίλους καλλιτέχνες παρεπιδημεί εκείνη την ώρα στην περιοχή!
Το βιβλίο του Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη «Του κυρίου του η φωνή» αποτελεί γλαφυρή εξιστόρηση της μεγάλης και όμορφης περιπέτειας της δισκογραφίας, από τα πρωτόγονα πειράματα, στο γραμμόφωνο και από εκεί στο βινύλιο και στην ψηφιακή τεχνολογία. Το πιο σημαντικό μέρος είναι το εργοστάσιο δίσκων στην Ριζούπολη, που το γκρέμισαν πρόσφατα αντί να το κάνουν μουσείο. Η ιστορία της «ελληνικής» COLUMBIA διανθισμένη με 53 έγχρωμες και 41 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σήμερα πια μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα. Επίσης 70 φωτογραφίες από την παγκόσμια δισκογραφία, ετικέτες δίσκων και άλλο σπάνιο υλικό. Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας:
«Στους σκονισμένους δίσκους του γραμμοφώνου, κατόπιν του βινυλίου, περισσεύουν του κόσμου η πληθωρική θλίψη, η γκαστρωμένη οργή και η σποραδική χαρά. Τις ανοιχτές ή με τόσο κόπο επουλωμένες πληγές, λες, ξύνει η βελόνα, να γεμίζει η ατμόσφαιρα εγερτήριο πόνο, ιαματική χαρά. Να γίνονται αφετηρία πνευματικών, κοινωνικών αγώνων, αισθητικής απόλαυσης. Ό,τι λείπει σήμερα»!
Ή μήπως δεν λείπει εντελώς, όπως δείχνουν τα γλέντια και οι παρέες μας;
Οργάνωση: ταβέρνα Σφύρλα, περιοδικό Μετρονόμος
ΗΛΙΑΣ ΒΟΛΙΩΤΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: " ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΦΩΝΗ- ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ" ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ & ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Λοχία Τριανταφύλλου 13, 173 41, Αγ. Δημήτριος, Αθήνα, Τηλ./Φαξ: 210 97 03 932
www.metronomos.gr e-mail:metro-no@otenet.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΗΛΙΑΣ ΒΟΛΙΟΤΗΣ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ Η ΦΩΝΗ
Ιστορία της Δισκογραφίας
Οι εκδόσεις «Μετρονόμος» παρουσιάζουν την καινούρια δουλειά του Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη με τίτλο «Η φωνή του κυρίου του. Ιστορία της δισκογραφίας». Μια πρωτότυπη ξενάγηση στον όμορφο κόσμο του γραμμοφώνου και των «παιδιών» του, που γέμισαν για δεκαετίες τα γλέντια, την ζωή μας, με αμέτρητες όμορφες μελωδίες. Η μεγάλη περιπέτεια της παγκόσμιας, και ιδιαίτερα της ελληνικής δισκογραφίας με επίκεντρο το εργοστάσιο της COLUMBIA στην Ριζούπολη, που το γκρέμισαν, αντί να το κάνουν μουσείο. Ο ζωγράφος Γιώργος Καφενταράκης φιλοτέχνησε πίνακες ειδικά για το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
• Μέχρι τώρα όλοι ξέρουν ότι ο Θωμάς Έντισον ανακάλυψε το γραμμόφωνο, το 1877, πλην όμως αποδεικνύεται σήμερα ότι πρώτος ηχογραφεί ανθρώπινη φωνή ο Εντουάρ Σκοτ ντε Μαρτενβίλ, 17 χρόνια νωρίτερα.
• Οι πρώτοι θιασώτες του γραμμοφώνου, που συμβάλλουν στην πρωτογενή εξέλιξη είναι οι στενογράφοι του Κογκρέσου και των δικαστηρίων των Η.Π.Α. «Γράφουν» τα πρακτικά σε κυλίνδρους καλυμμένους με κερί και τα απομαγνητοφωνούν με ειδικά ακουστικά.
• Ο πρώτος στον κόσμο επαγγελματίας ηχολήπτης είναι ο Φρεντ Γκάισμπεργκ (1894).
• Οι πρώτοι ελληνικοί δίσκοι (γραμμένοι μόνο από την μια όψη) ηχογραφούνται το 1896 στην Νέα Υόρκη από τον τενόρο Μιχάλη Αραχτίτζη.
• Το 1917 γίνεται η πρώτη ηχογράφηση μπουζουκιού στο Γκέρλιτς της τότε Πρωσίας
από Έλληνες στρατιωτικούς αιχμαλώτους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παίζει ο
Κώστας Καλαμάρας από την Σύρο και τραγουδά ο ανιψιός του μεγάλου λογοτέχνη
Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ο Απόστολος Παπαδιαμάντης. Την ευθύνη αυτών των
εγγραφών έχει ο ελληνιστής καθηγητής Α. Χάιζενμπεργκ, πατέρας του διάσημου
φυσικού.
• Στις 19 Μαΐου 1896 δημοσιεύεται στην χώρα η πρώτη διαφήμιση γραμμοφώνων, εφημερίδα «Ακρόπολις».
• Στις 20 Δεκεμβρίου 1930 κυκλοφορούν στην αγορά οι πρώτοι δίσκοι γραμμοφώνου φτιαγμένοι από ελληνικά χέρια στο νεόδμητο εργοστάσιο της COLUMBIA στην Ριζούπολη. O τενόρος Μιχάλης Θωμάκος τραγουδά «Μαρούσκα» και «Λωτός», δυο «ελληνοποιημένες» διεθνείς επιτυχίες της εποχής.
• Ο πρώτος Έλληνας ηχολήπτης είναι ο Ευάγγελος Αρεταίος (1906-1974).
• Ο πρώτος ελληνικός δίσκος 45 στροφών κυκλοφορεί στις 27 Ιανουαρίου 1958, «Η γερακίνα» και «Νησιώτικα συρτά» με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου. Ο τελευταίος το 1980.
• Ο πρώτος ελληνικός δίσκος 33 στροφών είναι: «Τραγουδήστε μαζί μας», δημοφιλή άσματα με γνωστούς τραγουδιστές (Μπιθικώτσης, Διονυσίου, Γκρέυ, κ.λπ.).
• Η ελληνική δισκογραφική είναι: Στις 78 στροφές 24.003 κομμάτια, στις 45 στροφές περίπου 28.000 και στις 33 στροφές περίπου 11.800 δίσκοι με 141.000 άσματα. Συνολικά ανέρχεται σε περίπου 195.000 ηχογραφήματα.
• 30 Απριλίου 1991 κλείνει οριστικά το ιστορικό εργοστάσιο δίσκων της COLUMBIA στην Ριζούπολη. Το Σαββάτο 13 και την Δευτέρα 15 Μαΐου 2006 το γκρεμίζουν λαθραία.
Μικρή μόνο γεύση από τα θέματα που πραγματεύεται, όπως πάντα σε γλαφυρή γλώσσα και με πολλές φωτογραφίες στο βιβλίο «Του κυρίου του η φωνή. Ιστορία της δισκογραφίας» ο Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης, που έτυχε να φωτογραφήσει το εργοστάσιο της COLUMBIA σε τρεις κρίσιμες φάσεις: Όταν σταματά η παραγωγή δίσκων, όταν κλείνει οριστικά και λίγο πριν το γκρέμισμα. Εργαζόμενοι εκεί του εμπιστεύτηκαν φωτογραφίες από όλες τις φάσεις παραγωγής. Η ιστορία της «ελληνικής» COLUMBIA διανθισμένη με 53 έγχρωμες και 41 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σήμερα πια μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα. Επίσης 70 ακόμα φωτογραφίες από την παγκόσμια δισκογραφία και αμέτρητες ετικέτες δίσκων, φυλλάδια και άλλο σπάνιο υλικό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα κεφάλαια για τις ηχογραφήσεις, που γίνονταν στο χώρο της COLUMBIA και το επίμαχο και ακανθώδες θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων. Αν οι ετικέτες δίσκων αναγράφουν τα πραγματικά ονόματα των δημιουργών, κάτι που ταλανίζει σε όλη της την πορεία την ελληνική δισκογραφία. Όλα αυτά αποκαλύπτονται με συγκεκριμένα παραδείγματα και πρωτότυπο, πρωτοδημοσιευμένο υλικό, καρπός της πάνω από 25 χρόνια έρευνας του συγγραφέα στην ελληνική μουσική.
Αξίζουν πολλά οι πίνακες στο επίμετρο του βιβλίου. Αφορούν την ελληνική δισκογραφία του γραμμοφώνου και δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Πώς κατανέμονται τα 24.003 άσματα, που ηχογραφούνται σε ολόκληρο τον κόσμο από Έλληνες καλλιτέχνες; Πίνακες κατά θεματογραφία, κατά είδος, κατά δισκογραφική εταιρεία, ανά συνθέτη, ανά στιχουργό και ανά τραγουδιστή. Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή η τελευταία: Ακούμε συχνά στα ραδιόφωνα και στις τηλεοπτικές εκπομπές ο τάδε συνθέτης έγραψε 5.000 τραγούδια, ο δείνα τραγουδιστής είπε πάνω 3.000. Τώρα πια ξέρουμε πόση είναι ακριβώς η παραγωγή των καλλιτεχνών πριν από το 1960. Για παράδειγμα, ο Μ. Βαμβακάρης την περίοδο 1932-1960 γραμμοφωνεί 257 τραγούδια,
ο Β. Τσιτσάνης 526 (την περίοδο 1936-1960), ο Αττίκ 164 άσματα την περίοδο 1925-1941, ο Γιώργος Μουζάκης 179 (1946-1959), κ.ο.κ. Το ρεκόρ ηχογραφήσεων στους τραγουδιστές έχουν ο Στελλάκης Περπινιάδης με 526 άσματα (την περίοδο 1926-1957) και ο Αντώνης Διαμαντίδης-Νταλγκάς με 455 τραγούδια (1925-1940), κ.λπ.
Πρόσκληση, λοιπόν, για όμορφο ταξίδι. Όπως σημειώνει ο Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης: «Στους σκονισμένους δίσκους του γραμμοφώνου, κατόπιν του βινυλίου, περισσεύουν του κόσμου η πληθωρική θλίψη, η γκαστρωμένη οργή και η σποραδική χαρά. Τις ανοιχτές ή με τόσο κόπο επουλωμένες πληγές, λες, ξύνει η βελόνα, για να γεμίζει η ατμόσφαιρα εγερτήριο πόνο, ιαματική χαρά. Να γίνονται αφετηρία πνευματικών και κοινωνικών αγώνων, αισθητικής απόλαυσης. Ό,τι λείπει σήμερα! Για αυτό, με την συνενοχή μας, είμαστε άθλια της εξουσίας πειραματόζωα στο μεφιστοφελικό παγκόσμιο εργαστήριο της επιστροφής στον πίθηκο. Σ’ άνυδρο εικονικό καιρό σαλπάρουμε μερακλήδες για τ’ ανεύρετο τραγούδι, που εμπνέει νέες εστίες αντίστασης στον καλπάζοντα λουστραρισμένο όλεθρο. Κάπου παραμονεύει τους τολμηρούς μάγκες, που σερφάρουν στης ζωής τ’ αφρισμένα κύματα. Έτσι του χρόνου η κλεψύδρα ακούγεται λιγότερο υπόκωφα και τραγικά στα έγκατα του είναι. Σαν δοξαριά βιολιού, κλαρίνου φύσημα, γλυκειά μπουζουκοπενιά».
*****
Λοχία Τριανταφύλλου 13, 173 41, Αγ. Δημήτριος, Αθήνα, Τηλ./Φαξ: 210 97 03 932
www.metronomos.gr e-mail:metro-no@otenet.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΗΛΙΑΣ ΒΟΛΙΟΤΗΣ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ Η ΦΩΝΗ
Ιστορία της Δισκογραφίας
Οι εκδόσεις «Μετρονόμος» παρουσιάζουν την καινούρια δουλειά του Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη με τίτλο «Η φωνή του κυρίου του. Ιστορία της δισκογραφίας». Μια πρωτότυπη ξενάγηση στον όμορφο κόσμο του γραμμοφώνου και των «παιδιών» του, που γέμισαν για δεκαετίες τα γλέντια, την ζωή μας, με αμέτρητες όμορφες μελωδίες. Η μεγάλη περιπέτεια της παγκόσμιας, και ιδιαίτερα της ελληνικής δισκογραφίας με επίκεντρο το εργοστάσιο της COLUMBIA στην Ριζούπολη, που το γκρέμισαν, αντί να το κάνουν μουσείο. Ο ζωγράφος Γιώργος Καφενταράκης φιλοτέχνησε πίνακες ειδικά για το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
• Μέχρι τώρα όλοι ξέρουν ότι ο Θωμάς Έντισον ανακάλυψε το γραμμόφωνο, το 1877, πλην όμως αποδεικνύεται σήμερα ότι πρώτος ηχογραφεί ανθρώπινη φωνή ο Εντουάρ Σκοτ ντε Μαρτενβίλ, 17 χρόνια νωρίτερα.
• Οι πρώτοι θιασώτες του γραμμοφώνου, που συμβάλλουν στην πρωτογενή εξέλιξη είναι οι στενογράφοι του Κογκρέσου και των δικαστηρίων των Η.Π.Α. «Γράφουν» τα πρακτικά σε κυλίνδρους καλυμμένους με κερί και τα απομαγνητοφωνούν με ειδικά ακουστικά.
• Ο πρώτος στον κόσμο επαγγελματίας ηχολήπτης είναι ο Φρεντ Γκάισμπεργκ (1894).
• Οι πρώτοι ελληνικοί δίσκοι (γραμμένοι μόνο από την μια όψη) ηχογραφούνται το 1896 στην Νέα Υόρκη από τον τενόρο Μιχάλη Αραχτίτζη.
• Το 1917 γίνεται η πρώτη ηχογράφηση μπουζουκιού στο Γκέρλιτς της τότε Πρωσίας
από Έλληνες στρατιωτικούς αιχμαλώτους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παίζει ο
Κώστας Καλαμάρας από την Σύρο και τραγουδά ο ανιψιός του μεγάλου λογοτέχνη
Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ο Απόστολος Παπαδιαμάντης. Την ευθύνη αυτών των
εγγραφών έχει ο ελληνιστής καθηγητής Α. Χάιζενμπεργκ, πατέρας του διάσημου
φυσικού.
• Στις 19 Μαΐου 1896 δημοσιεύεται στην χώρα η πρώτη διαφήμιση γραμμοφώνων, εφημερίδα «Ακρόπολις».
• Στις 20 Δεκεμβρίου 1930 κυκλοφορούν στην αγορά οι πρώτοι δίσκοι γραμμοφώνου φτιαγμένοι από ελληνικά χέρια στο νεόδμητο εργοστάσιο της COLUMBIA στην Ριζούπολη. O τενόρος Μιχάλης Θωμάκος τραγουδά «Μαρούσκα» και «Λωτός», δυο «ελληνοποιημένες» διεθνείς επιτυχίες της εποχής.
• Ο πρώτος Έλληνας ηχολήπτης είναι ο Ευάγγελος Αρεταίος (1906-1974).
• Ο πρώτος ελληνικός δίσκος 45 στροφών κυκλοφορεί στις 27 Ιανουαρίου 1958, «Η γερακίνα» και «Νησιώτικα συρτά» με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου. Ο τελευταίος το 1980.
• Ο πρώτος ελληνικός δίσκος 33 στροφών είναι: «Τραγουδήστε μαζί μας», δημοφιλή άσματα με γνωστούς τραγουδιστές (Μπιθικώτσης, Διονυσίου, Γκρέυ, κ.λπ.).
• Η ελληνική δισκογραφική είναι: Στις 78 στροφές 24.003 κομμάτια, στις 45 στροφές περίπου 28.000 και στις 33 στροφές περίπου 11.800 δίσκοι με 141.000 άσματα. Συνολικά ανέρχεται σε περίπου 195.000 ηχογραφήματα.
• 30 Απριλίου 1991 κλείνει οριστικά το ιστορικό εργοστάσιο δίσκων της COLUMBIA στην Ριζούπολη. Το Σαββάτο 13 και την Δευτέρα 15 Μαΐου 2006 το γκρεμίζουν λαθραία.
Μικρή μόνο γεύση από τα θέματα που πραγματεύεται, όπως πάντα σε γλαφυρή γλώσσα και με πολλές φωτογραφίες στο βιβλίο «Του κυρίου του η φωνή. Ιστορία της δισκογραφίας» ο Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης, που έτυχε να φωτογραφήσει το εργοστάσιο της COLUMBIA σε τρεις κρίσιμες φάσεις: Όταν σταματά η παραγωγή δίσκων, όταν κλείνει οριστικά και λίγο πριν το γκρέμισμα. Εργαζόμενοι εκεί του εμπιστεύτηκαν φωτογραφίες από όλες τις φάσεις παραγωγής. Η ιστορία της «ελληνικής» COLUMBIA διανθισμένη με 53 έγχρωμες και 41 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σήμερα πια μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα. Επίσης 70 ακόμα φωτογραφίες από την παγκόσμια δισκογραφία και αμέτρητες ετικέτες δίσκων, φυλλάδια και άλλο σπάνιο υλικό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα κεφάλαια για τις ηχογραφήσεις, που γίνονταν στο χώρο της COLUMBIA και το επίμαχο και ακανθώδες θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων. Αν οι ετικέτες δίσκων αναγράφουν τα πραγματικά ονόματα των δημιουργών, κάτι που ταλανίζει σε όλη της την πορεία την ελληνική δισκογραφία. Όλα αυτά αποκαλύπτονται με συγκεκριμένα παραδείγματα και πρωτότυπο, πρωτοδημοσιευμένο υλικό, καρπός της πάνω από 25 χρόνια έρευνας του συγγραφέα στην ελληνική μουσική.
Αξίζουν πολλά οι πίνακες στο επίμετρο του βιβλίου. Αφορούν την ελληνική δισκογραφία του γραμμοφώνου και δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Πώς κατανέμονται τα 24.003 άσματα, που ηχογραφούνται σε ολόκληρο τον κόσμο από Έλληνες καλλιτέχνες; Πίνακες κατά θεματογραφία, κατά είδος, κατά δισκογραφική εταιρεία, ανά συνθέτη, ανά στιχουργό και ανά τραγουδιστή. Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή η τελευταία: Ακούμε συχνά στα ραδιόφωνα και στις τηλεοπτικές εκπομπές ο τάδε συνθέτης έγραψε 5.000 τραγούδια, ο δείνα τραγουδιστής είπε πάνω 3.000. Τώρα πια ξέρουμε πόση είναι ακριβώς η παραγωγή των καλλιτεχνών πριν από το 1960. Για παράδειγμα, ο Μ. Βαμβακάρης την περίοδο 1932-1960 γραμμοφωνεί 257 τραγούδια,
ο Β. Τσιτσάνης 526 (την περίοδο 1936-1960), ο Αττίκ 164 άσματα την περίοδο 1925-1941, ο Γιώργος Μουζάκης 179 (1946-1959), κ.ο.κ. Το ρεκόρ ηχογραφήσεων στους τραγουδιστές έχουν ο Στελλάκης Περπινιάδης με 526 άσματα (την περίοδο 1926-1957) και ο Αντώνης Διαμαντίδης-Νταλγκάς με 455 τραγούδια (1925-1940), κ.λπ.
Πρόσκληση, λοιπόν, για όμορφο ταξίδι. Όπως σημειώνει ο Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης: «Στους σκονισμένους δίσκους του γραμμοφώνου, κατόπιν του βινυλίου, περισσεύουν του κόσμου η πληθωρική θλίψη, η γκαστρωμένη οργή και η σποραδική χαρά. Τις ανοιχτές ή με τόσο κόπο επουλωμένες πληγές, λες, ξύνει η βελόνα, για να γεμίζει η ατμόσφαιρα εγερτήριο πόνο, ιαματική χαρά. Να γίνονται αφετηρία πνευματικών και κοινωνικών αγώνων, αισθητικής απόλαυσης. Ό,τι λείπει σήμερα! Για αυτό, με την συνενοχή μας, είμαστε άθλια της εξουσίας πειραματόζωα στο μεφιστοφελικό παγκόσμιο εργαστήριο της επιστροφής στον πίθηκο. Σ’ άνυδρο εικονικό καιρό σαλπάρουμε μερακλήδες για τ’ ανεύρετο τραγούδι, που εμπνέει νέες εστίες αντίστασης στον καλπάζοντα λουστραρισμένο όλεθρο. Κάπου παραμονεύει τους τολμηρούς μάγκες, που σερφάρουν στης ζωής τ’ αφρισμένα κύματα. Έτσι του χρόνου η κλεψύδρα ακούγεται λιγότερο υπόκωφα και τραγικά στα έγκατα του είναι. Σαν δοξαριά βιολιού, κλαρίνου φύσημα, γλυκειά μπουζουκοπενιά».
*****
Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011
ΥΓΡΑΣΙΑ- ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΚΑ
Υγρασία
Βραδινή υγρασία
πέρα απ΄ τον Απόλλωνα της Νάξου
και την σοφία των σαμάνων
του Καυκάσου
απ τα οροπέδια φερμένη
του μακρινού Θιβέτ.
Μυρωδιές από χυμούς
κορμών κομμένων του Αμαζονίου
περνάνε πάνω απ τις φαβέλες
στη Βραζιλία,
διανύουν χιλιάδες λεύγες
παν΄ απ την θάλασσα.
Ελληνικός σκούρος καφές,
μικρό τραπέζι, ψάθινη καρέκλα,
ομίχλη πρωινή στον μόλο
στην προκυμαία.
Πίσω απ΄ τα ρούχα και τον πόνο:
αέρας, γη, νερό.
Ξαφνική νεροποντή
το πρόγραμμα αλλάζει της ημέρας
τις σκέψεις με διάθεση υγρή
ντύνει στοργικά
με φύλλα κόκκινα πορτοκαλί
καφέ, μπορντό, λιλά.
Καθάριο φως αμόλυντο
μες από τρισεκατομμύρια φύλλα
σε δάση καταπράσινα πυκνά
φωτοχυσία
στης χλωροφύλλης την ελπίδα
σκεπτομορφές γεννά.
Κοιλιακών συσπάσεις
σε ξαναμμένα σώματα μαυριδερά
ξεγελούν τον πόνο μ΄ ηδονή.
Ελευθερία
αξιώνονται οι τολμηροί
που σπάνε τα δεσμά.
Πλασματικές ημέρες,
καταναλωτισμός σε είδη περιττά .
Ψεύτικα όνειρα, επώνυμα.
Μ΄ άτοκες δόσεις
στην πιστωτική μας κάρτα,
ζούμε εικονικά.
Για κάθε μία απάντηση
που ψάχνω και αναζητώ με πάθος
αυτόματα δημιουργείται
εγκυμοσύνη
με νέες ερωτήσεις δίδυμες
αμείλικτες, σκληρές.
Για κάθε νέα ερώτηση
που έρχεται, μια απάντηση γυρεύω.
Στην μήτρα ιδεών ξαναρχινά
εγκυμοσύνη
με νέες ερωτήσεις δίδυμες
ατέλειωτες, στυγνές.
Από την ποιητική συλλογή "Αχλύς 2"- εκδοσεις ΑΩ
Βραδινή υγρασία
πέρα απ΄ τον Απόλλωνα της Νάξου
και την σοφία των σαμάνων
του Καυκάσου
απ τα οροπέδια φερμένη
του μακρινού Θιβέτ.
Μυρωδιές από χυμούς
κορμών κομμένων του Αμαζονίου
περνάνε πάνω απ τις φαβέλες
στη Βραζιλία,
διανύουν χιλιάδες λεύγες
παν΄ απ την θάλασσα.
Ελληνικός σκούρος καφές,
μικρό τραπέζι, ψάθινη καρέκλα,
ομίχλη πρωινή στον μόλο
στην προκυμαία.
Πίσω απ΄ τα ρούχα και τον πόνο:
αέρας, γη, νερό.
Ξαφνική νεροποντή
το πρόγραμμα αλλάζει της ημέρας
τις σκέψεις με διάθεση υγρή
ντύνει στοργικά
με φύλλα κόκκινα πορτοκαλί
καφέ, μπορντό, λιλά.
Καθάριο φως αμόλυντο
μες από τρισεκατομμύρια φύλλα
σε δάση καταπράσινα πυκνά
φωτοχυσία
στης χλωροφύλλης την ελπίδα
σκεπτομορφές γεννά.
Κοιλιακών συσπάσεις
σε ξαναμμένα σώματα μαυριδερά
ξεγελούν τον πόνο μ΄ ηδονή.
Ελευθερία
αξιώνονται οι τολμηροί
που σπάνε τα δεσμά.
Πλασματικές ημέρες,
καταναλωτισμός σε είδη περιττά .
Ψεύτικα όνειρα, επώνυμα.
Μ΄ άτοκες δόσεις
στην πιστωτική μας κάρτα,
ζούμε εικονικά.
Για κάθε μία απάντηση
που ψάχνω και αναζητώ με πάθος
αυτόματα δημιουργείται
εγκυμοσύνη
με νέες ερωτήσεις δίδυμες
αμείλικτες, σκληρές.
Για κάθε νέα ερώτηση
που έρχεται, μια απάντηση γυρεύω.
Στην μήτρα ιδεών ξαναρχινά
εγκυμοσύνη
με νέες ερωτήσεις δίδυμες
ατέλειωτες, στυγνές.
Από την ποιητική συλλογή "Αχλύς 2"- εκδοσεις ΑΩ
ΑΚΙΝΗΣΙΑ- ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΚΑ
Ακινησία.
Στέκομαι ακίνητος.
Δεξιά μου το Σούνιο, αριστερά η Ακρόπολη.
Μπροστά μου η ζωή που έρχεται,
πίσω μου η ζωή που έγινε εμπειρία.
Πάνω οι δάσκαλοι που έρχονται,
κάτω αυτοί που θα ξανάρθουν.
Στέκομαι ακίνητος.
Η ανάσα μπαινοβγαίνει μέσα μου
αργά, μηχανικά, ανεπαίσθητα
χωρίς ν΄ ακούγεται.
Τίποτε δεν προδίδει πως αναπνέω.
Αναπνέω ή νομίζω πως αναπνέω.
Ανοίγω διάπλατα τα χέρια μου στο σύμπαν
σε καλά υπολογισμένη αμβλεία γωνία
που μπορεί να προσομοιαστεί
με την καμπυλωμένη γωνία Αγιορείτικης καμπάνας
παραπέμποντας ταυτόχρονα παρά την θηλυκή της ενέργεια,
στην αρσενική αιχμή της γωνίας
της πυραμίδας του Ελληνικού Αργολίδας
4700 χρόνια πριν.
Το νιώθω. Το ξέρω.
Τεντώνω τα δέκα μου δάχτυλα
τόσο ώστε να πιάσω το άπιαστο
-πρώτη φορά το κάνω αλλά
ξέρω πως τόχω ξανακάνει-
κοιτάζοντας αφηρημένα μακριά στον ορίζοντα
παρατηρώντας -ενώ είμαι το ποτάμι-
την ενέργεια που φεύγει ασταμάτητα
την αόρατη για πολλούς
μα υπαρκτή
που απλώνεται σε όλες τις διαστάσεις
με την ταχύτητα του φωτός
αγκαλιάζοντας τους δρόμους, τα κτίρια, τις ψυχές
τα δέντρα, τις πέτρες, το χώμα
εσένα, εμένα, κανένα
τα παιδιά,
ιδίως τα παιδιά,
φορτωμένη πολύεδρους κρυστάλλους θεραπείας
εμποτισμένους με πανάρχαιη σοφία
αιθερικά σμαράγδια, καυτούς αχάτες
αμέθυστους και χαλαζίες, λάπις λάζουλι
που κολυμπούν σε θάλασσες άκουαμαρίνας
χαρούμενοι, ζωηροί,
τραγουδώντας συντονισμένοι με τις σάλπιγγες της μήτρας
το χαρούμενο πένθιμο εμβατήριο
της μήτρας που πάλλεται λίγο πριν δώσει ζωή
ζωή που θάρθει,
ζωή που κάποτε θα φύγει, θα διαβεί την Πύλη
Από την ποιητική συλλογή "Αχλύς 2" εκδοσεις ΑΩ.
Στέκομαι ακίνητος.
Δεξιά μου το Σούνιο, αριστερά η Ακρόπολη.
Μπροστά μου η ζωή που έρχεται,
πίσω μου η ζωή που έγινε εμπειρία.
Πάνω οι δάσκαλοι που έρχονται,
κάτω αυτοί που θα ξανάρθουν.
Στέκομαι ακίνητος.
Η ανάσα μπαινοβγαίνει μέσα μου
αργά, μηχανικά, ανεπαίσθητα
χωρίς ν΄ ακούγεται.
Τίποτε δεν προδίδει πως αναπνέω.
Αναπνέω ή νομίζω πως αναπνέω.
Ανοίγω διάπλατα τα χέρια μου στο σύμπαν
σε καλά υπολογισμένη αμβλεία γωνία
που μπορεί να προσομοιαστεί
με την καμπυλωμένη γωνία Αγιορείτικης καμπάνας
παραπέμποντας ταυτόχρονα παρά την θηλυκή της ενέργεια,
στην αρσενική αιχμή της γωνίας
της πυραμίδας του Ελληνικού Αργολίδας
4700 χρόνια πριν.
Το νιώθω. Το ξέρω.
Τεντώνω τα δέκα μου δάχτυλα
τόσο ώστε να πιάσω το άπιαστο
-πρώτη φορά το κάνω αλλά
ξέρω πως τόχω ξανακάνει-
κοιτάζοντας αφηρημένα μακριά στον ορίζοντα
παρατηρώντας -ενώ είμαι το ποτάμι-
την ενέργεια που φεύγει ασταμάτητα
την αόρατη για πολλούς
μα υπαρκτή
που απλώνεται σε όλες τις διαστάσεις
με την ταχύτητα του φωτός
αγκαλιάζοντας τους δρόμους, τα κτίρια, τις ψυχές
τα δέντρα, τις πέτρες, το χώμα
εσένα, εμένα, κανένα
τα παιδιά,
ιδίως τα παιδιά,
φορτωμένη πολύεδρους κρυστάλλους θεραπείας
εμποτισμένους με πανάρχαιη σοφία
αιθερικά σμαράγδια, καυτούς αχάτες
αμέθυστους και χαλαζίες, λάπις λάζουλι
που κολυμπούν σε θάλασσες άκουαμαρίνας
χαρούμενοι, ζωηροί,
τραγουδώντας συντονισμένοι με τις σάλπιγγες της μήτρας
το χαρούμενο πένθιμο εμβατήριο
της μήτρας που πάλλεται λίγο πριν δώσει ζωή
ζωή που θάρθει,
ζωή που κάποτε θα φύγει, θα διαβεί την Πύλη
Από την ποιητική συλλογή "Αχλύς 2" εκδοσεις ΑΩ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΚΑΣ: ΑΧΛΥΣ 2-ΠΟΙΗΜΑΤΑ. ΕΚΔ. ΑΩ
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΑΩ» σε πρώτη έκδοση το βιβλίο με ποιήματα του Γιώργου Ρούσκα «Αχλύς 2».
O Γιώργος Ρούσκας γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία το 1962. Αποφοίτησε από τη Βαρ¬βάκειο Σχολή και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Ε.Μ.Π. Είναι ελεύθερος επαγγελματίας. Σήμερα ζει στο Λαγονήσι. Τις ελεύθερες ώρες του γράφει ποίηση και ζωγραφίζει. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής: «Όστρακα» το 2004 και «Αχλύς» το 2007. Η ποιητική συλλογή «Αχλύς 2» είναι η συνέχεια της ατομικής έκθεσης ζωγραφικής «Αχλύς» και είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδει.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2010 στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου του Δήμου Καλυβίων Αττικής (κατά σειρά ομιλίας:) από τον φιλόλογο κ. Γεώργιο Ασημακόπουλο, τον ποιητή κ. Αντώνη Γκάντζη και τον συγγραφέα κ. Βασίλη Βασιλικό.
Η κεντρική διάθεση γίνεται από τις εκδόσεις «Ταξιδευτής», τηλ. 210 3628852 email info@taxideftis.gr
O Γιώργος Ρούσκας γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία το 1962. Αποφοίτησε από τη Βαρ¬βάκειο Σχολή και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Ε.Μ.Π. Είναι ελεύθερος επαγγελματίας. Σήμερα ζει στο Λαγονήσι. Τις ελεύθερες ώρες του γράφει ποίηση και ζωγραφίζει. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής: «Όστρακα» το 2004 και «Αχλύς» το 2007. Η ποιητική συλλογή «Αχλύς 2» είναι η συνέχεια της ατομικής έκθεσης ζωγραφικής «Αχλύς» και είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδει.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2010 στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου του Δήμου Καλυβίων Αττικής (κατά σειρά ομιλίας:) από τον φιλόλογο κ. Γεώργιο Ασημακόπουλο, τον ποιητή κ. Αντώνη Γκάντζη και τον συγγραφέα κ. Βασίλη Βασιλικό.
Η κεντρική διάθεση γίνεται από τις εκδόσεις «Ταξιδευτής», τηλ. 210 3628852 email info@taxideftis.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΚΑΣ: ΑΧΛΥΣ 2.
Το βιβλίο «Αχλύς 2» με ποιήματα του Γιώργου Ρούσκα είναι μία απόπειρα εξωτερίκευσης έντονων προβληματισμών με ποιητικό τρόπο που αφορούν στην πορεία του σύγχρονου ανθρώπου μέσα σε ένα τεχνητό περιβάλλον υπό την ομπρέλα αυτού που ονομάζουμε « πολιτισμός», στην αγωνία του ν απαντήσει στα αναπάντητα ως σήμερα υπαρξιακά ζητήματα, στην στάση του απέναντι στην κυριαρχούσα τεχνολογία και στην άμεση ή έμμεση εξάρτησή μας από αυτήν, θέτοντας ερωτήματα και ενίοτε προτείνοντας λύσεις.
Μέσα στην ευρύτερη αχλύ που μας περιβάλλει ( τεχνολογική, ενημερωτική, διαδικτυακή, οικονομική, κοινωνική, πολιτική, ακόμη και διατροφική, πρόκειται δηλαδή για πολυεπίπεδη και με ασαφή όρια τεχνητή ομίχλη ) ξεπροβάλλουν ερωτήσεις, προβληματισμοί, απόψεις, εντοπισμός περίεργων και καθόλου αθώων καταστάσεων, ψυχαναγκασμοί, εξαρτήσεις και τόσα άλλα που με ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τα ποιήματα αυτά φωτίζουν το θολό τοπίο και αχνοφέγγει η τόσο ποθούμενη ελπίδα, που έχει τις ρίζες της στον ανθρωπισμό και στην επάνοδο στο φυσικό περιβάλλον, όσο και η άμυνα στην άδηλη μα υπαρκτή επίθεση μέσα από την μελέτη κλασσικών, την ποίηση, την λογοτεχνία, τον αθλητισμό, τις τέχνες πάντα με κυρίαρχη την αγάπη όχι μόνο για τον άνθρωπο αλλά και για το πιο μικρό πράγμα ή αντικείμενο.
Αυτό που διαπερνάει ανεμπόδιστα την Αχλύ και φρεσκομυρίζει σχεδόν σε κάθε σελίδα του βιβλίου είναι ένας βαθύς ερωτισμός που επιδρά καταλυτικά σε κάθε ανάσα γλυκαίνοντας ταυτόχρονα την οπτική θεώρηση για όλα.
Εικόνες πλημμυρίζουν τον αναγνώστη κατά την μελέτη των ποιημάτων και είναι αυτό που κάνει την ποιητική αυτή συλλογή τόσο ξεχωριστή.
Μέσα στην ευρύτερη αχλύ που μας περιβάλλει ( τεχνολογική, ενημερωτική, διαδικτυακή, οικονομική, κοινωνική, πολιτική, ακόμη και διατροφική, πρόκειται δηλαδή για πολυεπίπεδη και με ασαφή όρια τεχνητή ομίχλη ) ξεπροβάλλουν ερωτήσεις, προβληματισμοί, απόψεις, εντοπισμός περίεργων και καθόλου αθώων καταστάσεων, ψυχαναγκασμοί, εξαρτήσεις και τόσα άλλα που με ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τα ποιήματα αυτά φωτίζουν το θολό τοπίο και αχνοφέγγει η τόσο ποθούμενη ελπίδα, που έχει τις ρίζες της στον ανθρωπισμό και στην επάνοδο στο φυσικό περιβάλλον, όσο και η άμυνα στην άδηλη μα υπαρκτή επίθεση μέσα από την μελέτη κλασσικών, την ποίηση, την λογοτεχνία, τον αθλητισμό, τις τέχνες πάντα με κυρίαρχη την αγάπη όχι μόνο για τον άνθρωπο αλλά και για το πιο μικρό πράγμα ή αντικείμενο.
Αυτό που διαπερνάει ανεμπόδιστα την Αχλύ και φρεσκομυρίζει σχεδόν σε κάθε σελίδα του βιβλίου είναι ένας βαθύς ερωτισμός που επιδρά καταλυτικά σε κάθε ανάσα γλυκαίνοντας ταυτόχρονα την οπτική θεώρηση για όλα.
Εικόνες πλημμυρίζουν τον αναγνώστη κατά την μελέτη των ποιημάτων και είναι αυτό που κάνει την ποιητική αυτή συλλογή τόσο ξεχωριστή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
