ΥΓΡΑΣΙΑ- ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΚΑ

Υγρασία

Βραδινή υγρασία
πέρα απ΄ τον Απόλλωνα της Νάξου
και την σοφία των σαμάνων
του Καυκάσου
απ τα οροπέδια φερμένη
του μακρινού Θιβέτ.

Μυρωδιές από χυμούς
κορμών κομμένων του Αμαζονίου
περνάνε πάνω απ τις φαβέλες
στη Βραζιλία,
διανύουν χιλιάδες λεύγες
παν΄ απ την θάλασσα.

Ελληνικός σκούρος καφές,
μικρό τραπέζι, ψάθινη καρέκλα,
ομίχλη πρωινή στον μόλο
στην προκυμαία.
Πίσω απ΄ τα ρούχα και τον πόνο:
αέρας, γη, νερό.

Ξαφνική νεροποντή
το πρόγραμμα αλλάζει της ημέρας
τις σκέψεις με διάθεση υγρή
ντύνει στοργικά
με φύλλα κόκκινα πορτοκαλί
καφέ, μπορντό, λιλά.

Καθάριο φως αμόλυντο
μες από τρισεκατομμύρια φύλλα
σε δάση καταπράσινα πυκνά
φωτοχυσία
στης χλωροφύλλης την ελπίδα
σκεπτομορφές γεννά.

Κοιλιακών συσπάσεις
σε ξαναμμένα σώματα μαυριδερά
ξεγελούν τον πόνο μ΄ ηδονή.
Ελευθερία
αξιώνονται οι τολμηροί
που σπάνε τα δεσμά.

Πλασματικές ημέρες,
καταναλωτισμός σε είδη περιττά .
Ψεύτικα όνειρα, επώνυμα.
Μ΄ άτοκες δόσεις
στην πιστωτική μας κάρτα,
ζούμε εικονικά.

Για κάθε μία απάντηση
που ψάχνω και αναζητώ με πάθος
αυτόματα δημιουργείται
εγκυμοσύνη
με νέες ερωτήσεις δίδυμες
αμείλικτες, σκληρές.

Για κάθε νέα ερώτηση
που έρχεται, μια απάντηση γυρεύω.
Στην μήτρα ιδεών ξαναρχινά
εγκυμοσύνη
με νέες ερωτήσεις δίδυμες
ατέλειωτες, στυγνές.

Από την ποιητική συλλογή "Αχλύς 2"- εκδοσεις ΑΩ