ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Της Ζωής Νικολοπούλου
Στα κύματα διαλύομαι,
μπλέκομαι στα μαλλιά μου,
η άμμος πάνω μου εχθρός,
πικρή αίσθηση. Καλοκαίρι.
Στη θάλασσα περιπλανιέμαι,
ακούω βουητό μες στο νερό,
ανάμεσα μας δεν υπάρχει τίποτα
να χωρίσει τις μέρες και τα χρόνια,
σα να υπήρχαμε πάντα,
αποχαιρετώ την αλαζονεία
της αιωνιότητας.
Διασπώ το μαύρο πουθενά
στ’ αστέρια κάνω παρέα
κι όταν τα βρίσκω βαρετά
πάνω στον ήλιο λιώνω,
μακρινό, πορτοκαλί, να μου θυμίζει
τ’ απογεύματα της θάλασσας.
Από την ποιητική συλλογή « ΕΝ ΖΩΗ». Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ
Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου