Η ΑΡΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
Για δες πόσο όμορφη
είν’ η θάλασσα την αυγή
τα Καλοκαίρια στη Σίβηρη
πως βουτάνε στο κύμα
οι γλάροι και πνίγουν τον πόθο τους .
Κι όπως καθρεφτίζουν
οι όρμοι το σώμα σου
τρελαίνεται ο ήλιος
κι όπως σε φυσάνε οι αύρες
γεννιούνται χιλιάδες
ταξίδια στις βεγγέρες του νου
για εκεί που κρατιέται
η αγάπη αμόλυντη .
Κορίτσι δικό μας
και το δάκρυ σου ακόμα
είναι ένας έρωτας
κι η σιωπή σου ακόμα
είναι ένα ποίημα.
Έμαθες ν ’αγαπάς ό,τι βραχνιάζει
και ξενυχτάει μαζί σου
ό,τι αγγίζει και μουσκεύει τα μάτια σου.
Κι αν σου πω ότι είσαι ένα αγιόκλημα
πάλι εσύ στις νύχτες θα τρέξεις
γιατί φοβάσαι το φως
μη σου πυρπολήσει το όνειρο.
Όμως το όνειρο, είσαι εσύ
τα ταξίδια, εσύ θα τα κάνεις
η Αργώ περιμένει στον όρμο της.
Το ταξίδι σου τώρα αρχίζει
οι ορίζοντες στάζουν
τα δικά σου τα χρώματα
στα βότσαλα λιώνει
την πεθυμιά του ο έρωτας.
Είσαι η αρμονία του κόσμου
αν κι εσύ το πιστέψεις!
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου